De gevoelens waar we niet over praten
- Matteo Nave

- 18 jul
- 2 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 19 jul
Die diep vanbinnen stil zijn, constant aanwezig.
Soms pijnlijk.
Soms geven ze je juist kracht.
Maar hoe dan ook: ze zijn echt.
En ze bepalen je dagen meer dan je denkt.
Je weet vast wat ik bedoel. Dat moment dat je lacht met vrienden, maar vanbinnen voel je een knoop die je niet kunt uitleggen.
Of wanneer je eindelijk een vrije dag hebt en in plaats van blij te zijn,
voel je je… vlak. Moe. Misschien zelfs verdrietig.
Dat is geen toeval.
We dragen vaak emoties met ons mee die niet eens van onszelf zijn. Ze zijn doorgegeven. Ik noem het generatiepatronen.
Het is de manier waarop je ouders conflicten oplosten. De manier waarop je grootouders met stress omgingen of emoties juist negeerden. Het zijn de overtuigingen en de onuitgesproken regels waarop zij leefden.
En zonder dat je het doorhebt, leef je nog steeds volgens die patronen.
Patronen als:
“Toon geen zwakte.” “Ga altijd door, ongeacht hoe je je voelt.” “Je bent pas iets waard als je iets bereikt.”
Klinkt bekend?
Deze patronen zitten diep. Ze beïnvloeden hoe je jezelf ziet, hoe je relaties aangaat en hoe je omgaat met tegenslagen.
Maar hier is het goede nieuws: je kunt ze resetten.
Dat betekent niet dat je je ouders de schuld geeft. Het betekent dat je erkent wat je hebt overgenomen en kiest wat je niet langer wilt dragen.
Jij bepaalt wat blijft en wat stopt bij jou.
Dat is echte kracht. Niet de luide versie, maar de versie die langzaam álles verandert.
Dus voel je dat je emoties jou beheersen?
Dat verdriet het wint van vreugde, of angst de overhand neemt als je ontspant?
Dan is het tijd om dieper te kijken.
Niet alleen naar je eigen leven, maar ook naar de levens die aan jou voorafgingen.
Wat draag jij nog mee dat niet van jou is?
En nog belangrijker:
Hoe zou het voelen om het eindelijk los te laten?
Je hoeft niet alles al uitgedacht te hebben.
Maar het moment dat je andere vragen gaat stellen, het moment dat je stopt met
“het gaat wel” en écht eerlijk naar jezelf bent, dát is wanneer er iets gaat verschuiven.
Niet van de ene op de andere dag.
Niet perfect.
Maar wél oprecht.
En daar begint de échte verandering:
Niet door iemand anders te worden,maar door eindelijk thuis te komen bij jezelf.
Matteo Nave
Opmerkingen